Gevezelik marifet değildir

Konuşuyorum!
Konuşuyorsun!
Konuşuyoruz!

***

Koşmuyorum!
Koşmuyorsun!
Koşmuyoruz!

***

Oturuyorum!
Oturuyorsun!
Oturuyoruz!

***
Üretmiyorum!
Üretmiyorsun!
Üretmiyoruz!

***

Sonuç?

Konuşmaya devam, ortada bir şey yok!..

En iyi yaptığımız şey, konuşmak!

Sadece gevezeyiz, vesselam!..

***

‘Konuşan’ durumundan, çalışan, üreten ve koşan durumuna geçiş yapmadığımız sürece, konuşmaya devam edeceğiz!

Her konuda fikir sahibi olan, her durumda görüş bildiren, her platformda konuşan biz, maalesef, gevezeyiz!..

Öyle gevezeyiz ki;
Çalışanın, üretenin ve koşanın motivasyonunu bozmak için “konuşur” haldeyiz!

***

Ve iki nesil sonra, bizim nesil için, tarih şöyle yazacak;

“Her şeyi bildiklerini zannediyorlardı!

Her şeye konuşuyorlardı!

Ama hiç bir şey yapmıyorlardı…”

***

Ve o nesil şöyle düşünecek;

“Sözü altın,
Sükutu gümüş,
Çalışmayı gereksiz,
Üretmeyi zahmet olarak algıladılar ve hem kendilerini, hem de bizi mahvettiler.
Gevezeliği marifet zannettiler!..”